ترجمه مقاله پروتکل مسیریابی کیفیت خدمات مبتنی بر پایداری لینک در شبکه های ادهاک (Ad hoc)
پنجشنبه, ۱ آبان ۱۳۹۹، ۱۰:۳۰ ق.ظ
عنوان انگلیسی مقاله: A link-state QoS routing protocol based on link stability for Mobile Ad hoc Networks
عنوان فارسی مقاله: یک پروتکل مسیریابی کیفیت سرویس ، مبتنی بر پایداری لینک در شبکه های موردی
دسته: کامپیوتر - شبکه - اپلیکیش های کامپیوتری
فرمت فایل ترجمه شده: WORD (قابل ویرایش)
تعداد صفحات فایل ترجمه شده: 26
ترجمه ی سلیس و روان مقاله آماده ی خرید می باشد.
_______________________________________
چکیده ترجمه:
در این مقاله، قصد داریم مکانیسمی را برای ایجاد مسیرهای پایدار و متحمل در بین گره ها در شبکه های موردی ارائه دهیم. این مکانیسم، از تابع پایداری به عنوان معیار اصلی انتخاب مسیر مبتنی بر محاسبه ی درجه ی پویایی یک گره نسبت به همسایه هایش استفاده میکند. ما یک چنین مکانیسمی را بر روی پروتکل OLSR ( پروتکل مسیریابی وضعیت لینک بهینه شده( تست کردیم تا گره های MRP(ایستگاه های چندنقطه ای) و توپولوژی هایی که پایداری خوبی دارند را برگزینیم.این مکانیسم به میزان قابل ملاحظه ای باعث کمینه شدن محاسبه ی مجدد MPR و پروسه ی محاسبه ی مجدد جداول مسیریابی شده است. علاوه بر این، چنین مکانیسمی باعث تضمین متریک های کیفیت سرویس(QoS) ، مانند میزان از دست دادن بسته و زمان پاسخ می شود. نتایج شبیه سازی یک بهری وری را در مکانیسم ما نشان داده و اجازه ی پژوهش های بیشتر را به منظور تضمین سایر نیازمندی های کیفیت سرویس می دهد.
واژگان کلیدی:MANET، مسیریابی کیفیت سرویس، پایداری لینک، OLSR
مقدمه
شبکه های موردی (Manet) را میتوان کلاسی از شبکه های بدون ساختار دانست که توسط تعدادی گره های سیال و بی سیم خودمختار ایجاد شده است(Corson,Macker 1999). مشخصه های ذاتی چنین شبکه هایی باعث شده تا پشتیبانی از اپلیکیشن های چند رسانه ای به امری چالش برانگیز مبدل گردد. در اصل، قابلیت پویایی یک گره و منابع بسیار کم، به صورت مستقیم بر روی شرط تحویل بسته ها اثر گذاشته، که این خود بسته به کیفیت مسیر انتخاب شده می باشد. استراتژی های مسیریابی کلاسیک، اعم از AODV، DSR(مسیریابی منبع پویا) و OLSR غالباٌ بر روی کمینه سازی تعداد هاپ های مسیر طی شده متمرکز می باشند. این معیار بدیهی است که برای تضمین کیفیت سرویس ناکارآمد خواهد بود. در اصل، کمینه سازی تعداد هاپ ها هیچ تضمینی را برای کیفیت لینک های انتخاب شده در اختیار ما قرار نمیدهد. در صورتی که چنین بود، پروتکل به صورت پیش فرض دورترین گره را برای رسیدن به مقصد انتخاب می کرد که باعث کمترین انتخاب از گره ها نیز می گردید. به همین خاطر، پروتکل های مسیریابی تضمین کننده ی QoS ارائه شدند. بعضی از این پروتکل ها تلاش کرده تا بهترین مسیرها را بر حسب متریک های انتخاب شده(فاصله، کیفیت سیگنال و غیره) و یا ترکیبی از این متریک ها فراهم سازند(مانند سرعت و زاویه ی حرکت گره ها). روش های دیگر، برروی رزرو منابع متمرکز هستند. در این دو کلاس از پروتکل ها، قابلیت پویایی گره ها اصلاٌ در نظر گرفته نشده است. در اصل، قابلیت پویایی گره ممکن است به وضوح بر روی کیفیت و همچنین مسیر انتخاب شده و پایداری آنها تأثیر داشته باشد. بنابراین، پروسه ی انتخاب مسیر باید معیار پایداری لینک را نیز در نظر بگیرد تا اجازه ی حفظ صفات مسیر انتخاب شده را داشته باشد(Zhu,2006).
